این روزا در فضای مجازی کلی عکس و متن برای روز مرد دیدم...
خانمی که کیکی به شکل جوراب درست کرده بود...
دسته گلی از جوراب...
جملاتی مثل جوراب پاره هاتو تحمل کن روز مرد نزدیکه همسرم و ....
در ظاهر شاید تمام این ها شوخی به نظر برسند....
اما....در اصل کلمه به کلمه با تزویر و از روی سیاست انتخاب شده اند...
تو این زمانه مرد بودن جرات میخواد...
که برای رفاه حال زن و بچه صبح زود بزنی بیرون و تو تاریکی شب برگردی...
مردهای این دوره زمانه جوانی و زندگی کردن را فراموش کرده اند...
فشار مخارج و مسئولیت زندگی،
بی سرو صدا دونه دونه موهای تیره شونو و سفید می کنه...
راستی خانما تا حالا همسراتون از آرزوهاشون براتون گفتن؟؟
بی انصافیه که این همه گذشت و تلاش را در قالب شوخی های باب شده قرار بدیم
و مظلومیت و تلاش این بخش از هستی رو نبینیم...
بانو، گاهی نگاهی به دست های همسرت بینداز
و به خطو طی که در اطراف چشم ها و پیشانی همسرت داره عمیق میشه...
گاهی به جای اینکه همیشه تو آغاز کننده باشی سکوت کن
و اجازه بده که لحظاتی او گوینده باشد و از خودش بگوید...
بانو گاهی عکساشو ازروز آشنایی تا حالا کنار هم بچین
و باور کن فقط تو جوانیتو تو این خونه نذاشتی...
بانو، همسرتو با ورزشکارای حرفه ای که ساعتها وقت میذارن
و با برنامه ریزی غذایی و ورزشی به هیکل ایده آل تو می رسند مقایسه نکن....
و مرتب تلاششو در ترازو قرار نده و با عرضه بودن و نبودنش رو
با کمتر و بیشتر داشتن دارائی هایش قیاس نکن...
سعیش رو ببین و تغییراتش رو به خاطر تو و زندگی مشاهده کن...
بانو، باور کن که جهان هرگز به صلح نمی رسد
اگر ما غرق مظلومیت خودمان باشیم....
تربیت کامل نمیشه اگر که یاد نگیریم که
تمسخر مردان و زنان در حقیقت تمسخر بخش مهمی از خودمان است...
کاش به جای هدیه دادنها و گرفتن ها زمانی رو صرف شنیدن بدون قضاوت کنیم...
اصلا فکر کردیم که چرا این همه هدیه که این روزا رد و بدل میشه
نتونسته عشق رو در جامعه بیشتر کنه؟
بانو بیا امسال کنار هر هدیه ای که برای همسرت تهیه کردی
تو یه کاغذ حداقل بیست ویژگی همسرت رو هم بنویس
و ازاو به خاطر این ویژگی هاش تشکر کن....
مطمئن باش نتایج شگفت آوری رو در وجود خودت و اون خواهی دید...
یادمان باشد بین ما شکر گزاری برای داشته هایمان و حسرت نخوردن
برای مرغ همسایه بسیار بی رنگ شده است....
یادمان باشد بین ما سپاسگذاری و مشاهده ی همه جانبه ی افراد خیلی کم شده است
و نوشته ی تو سپاسگذاری بزرگی خواهد بود برای جهان هستی....
موضوع مطلب : 
